Beschrijving

Syllabus Kunst van het Oude Egypte

Bij het kijken naar de kleurrijke wandschilderingen in Egyptische graven valt het op dat het perspectief ontbreekt. In de vlakverdeling lijken alleen de belangrijke kenmerken te zijn afgebeeld. Gezichten en ledematen van personen zijn in profiel weergegeven terwijl ogen, halzen en schouders frontaal worden afgebeeld. Een grafeigenaar wordt vaak meer dan levensgroot afgebeeld terwijl zijn zoon, die minder belangrijk is, vaak niet hoger reikt dan tot de knie van zijn vader. De Egyptische kunst is niet zozeer gericht op het aanschouwen ervan als wel op het uitdragen van een inhoudelijke boodschap. Egyptische kunst is daarmee anders dan de westerse, die teruggaat op de wetten van het Griekse perspectief. Kunst in Egypte beeldt dan ook niet de toevallige, zichtbare werkelijkheid uit, maar staat in dienst van de eeuwige waarheid. Het vluchtige en individuele hebben er dus geen plaats. Wat er werd uitgebeeld was aan een stelsel van regels en conventies gebonden. Afzonderlijke kunstgenres waren in Egypte onbekend. De betekenis van al het afgebeelde was in hoge mate afhankelijk van het geheel, in tempel en graf, waar het onlosmakelijk deel van uitmaakte.