Beschrijving

Syllabus Hemelgodin Noet

De hemelgodin Noet is de dochter van Sjoe en Tefnoet, de goden van lucht en vochtigheid. Zelf wordt ze gezien als de moeder van alle hemellichamen. Elke dag verdwijnen ze in haar lichaam en worden daarna opnieuw geboren. ’s Avonds slokt ze de zon op en baart deze in de ochtend. Wanneer de hemellichamen niet te zien zijn voor de mensen, maken zij een reis door het lichaam van Noet. Dit gebeurt bovenlangs via de hemel, en niet onder de aarde door. De oude Egyptenaren kennen het begrip ‘onderwereld’ niet. Ze kennen wel het begrip Doeat wat staat voor het ‘dodenrijk’ of het ‘hiernamaals’ waar Osiris als koning verblijft. De meest voorkomende verschijningsvorm van Noet is een vrouw met een langgerekt voorovergebogen lichaam die op haar handen en voeten steunt. Ze draagt dan meestal een jurk waarop water staat afgebeeld. Hoewel Noet vaak als dochter van Ra wordt genoemd, wordt ze ook wel als moeder van de zon betiteld. Ra wordt immers uit haar lichaam herboren. De rode kleur bij zonsopkomst staat voor het bloed dat Noet verliest bij het baren van de zon. Noet is ook veelvuldig te vinden aan de binnenkant van deksels van mummiekisten en sarcofagen. Vaak wordt de zonneschijf dan net opgeslokt en/of weer gebaard. Aan de binnenkant van zo’n deksel strekt de godin zich over de overledene uit, waarmee een samensmelting tot stand komt. Niet alleen het deksel, maar de gehele kist wordt daarmee symbolisch het lichaam van Noet waardoor de overledene opnieuw kan worden geboren.