Beschrijving

Syllabus Goddelijke geuren

Het Oude Egypte staat bekend als een mystieke en van spiritualiteit doordrongen samenleving. Het onzichtbare en ontastbare van welriekende geuren die toch konden worden waargenomen maakte het tot iets goddelijks. Geurbeleving speelde daarom een belangrijke rol in de Egyptische samenleving. Vooral de sterke geur van de blauwe waterlelie maakte het tot de meest geliefde bloem in het oude Egypte. De waterlelie komt ook veelvuldig in de Egyptische mythologie voor. Volgens de scheppingsmythe rees een enorme waterlelie op uit het oerwater van waaruit de zon tevoorschijn kwam. Het openen van de kelk in de ochtend werd gezien als het vrijmaken van de weg voor de jonge zonnegod. De priesters in de tempels dienden de goden gunstig te stemmen. Dit deden zij onder andere door gebruik te maken van geuroffers. Niet alleen geurende bloemen werden aangeboden, ook wierook en mirre werd gebrand. Daarnaast werden zeven heilige geparfumeerde oliën aangeboden aan de cultusbeelden. Naast de zorg van de Egyptische priesters voor de goden, mochten de mensen geurmagie ook voor zichzelf gebruiken. Hiermee zou het dagelijkse leven van de Egyptenaar niet alleen veraangenamen, ook de persoonlijke stabiliteit en het welzijn zou op magische wijze worden gewaarborgd.