Beschrijving

Syllabus Egyptische Dodenrijk

In het Egyptische dodengeloof staat de overgang van de dood naar het nieuwe leven centraal. Bij het overlijden begint de dode aan een bootreis naar een andere werkelijkheid, het dodenrijk. Het dagelijks ondergaan en weer opkomen van de zon speelde daarbij een belangrijke rol. Het werd gezien als de vaartocht die de zonnegod Ra aflegt door het lichaam van de hemelgodin Noet. Bij zonsondergang sterft Ra en wordt hij weer opgenomen in het lichaam van Noet. Aan het einde van zijn nachtelijke vaartocht wordt de zon in de ochtend opnieuw geboren. In de Piramidenteksten van het Oude Rijk wordt de overleden farao gelijkgesteld aan deze nachtgestalte van de zonnegod Ra. De spreuken zijn sterk gericht op de sterren en zijn bedoeld om de overleden farao de juiste koers te laten bepalen aan het hemelse firmament. In de Sarcofaagteksten uit het Middenrijk vinden we een Dodenrijk waarin de overledene niet alleen met de zonnegod Ra wordt vereenzelvigd. Hij wordt ook gelijkgesteld aan de vruchtbaarheidsgod en koning van het dodenrijk, Osiris. Vanaf het Nieuwe Rijk vindt een verdere verbreiding van de opvattingen over het Dodenrijk plaats in de vorm van het Egyptische Dodenboek. De overledene zal zich voor verschillende goden van de dodenrechtbank moeten verantwoorden. Zijn hart zal worden gewogen op een weegschaal. Zo zal worden vastgesteld of de overledene een plaats in het Dodenrijk verdient.