Beschrijving

Syllabus Liefdespoëzie

De syllabus ‘Liefdespoëzie’ is bedoeld voor gevorderde cursisten hiërogliefenschrift die door willen gaan met het lezen van Egyptische teksten. De Egyptische literatuur staat vooral bekend om zijn religieus geïnspireerde teksten. Slechts zelden zijn teksten op papyri of ostraka teruggevonden die ons een glimp gunnen van het gevoelsleven van de Oude Egyptenaren. Een klein aantal poëtische geschriften is echter bewaard gebleven in de vorm van gedichten en liederen die de liefde bezingen. Korte persoonlijke emotionele notities tussen twee geliefden zijn pas voor het eerst te vinden in het Middenrijk. De meest sprekende gedichten dateren uit het Nieuwe Rijk en zijn aangetroffen in het arbeidersdorp Deir el-Medina. Deze gedichten zijn gekopieerd en meestal al samengesteld tijdens het Middenrijk of de Tweede Tussenperiode. De gedichten klinken verrassend direct over het onderwerp liefde en gevoel. Metaforen, alliteraties, herhalingen en andere poëtische technieken worden daarbij gebruikt. De eerste vijf hoofdstukken hebben betrekking op gedichten uit Papyrus Chester Beatty I. Deze papyrus bestaat uit poëtische ‘stanza’s’, gedichten die uit vijf of meer versregels bestaan. In de laatste drie hoofdstukken worden de best bewaard gebleven gedichten uit Papyrus Harris 500 behandeld. Het laatste fraaie gedicht dat wordt gelezen, staat fragmentarisch afgebeeld op enkele scherven van een vaas in het Egyptisch museum van Cairo. Beschreven wordt hoe een jongeman, ondanks de dreiging van een krokodil, het water ingaat om zijn geliefde aan de overkant te bereiken. Zijn moed zal worden beloond!