Beschrijving

Egyptische Beeldhouwkunst

In het Oude Egypte werd met beeldhouwkunst op magische wijze uitdrukking gegeven aan een geïdealiseerd wereldbeeld. Beeldhouwkunst was het medium bij uitstek waarin de volmaakte wereld zich toonde zoals die door de scheppergod ooit werd vormgegeven. Tegenover deze goddelijke, eeuwige waarheid, stond de menselijke, vergankelijke werkelijkheid. Egyptische beeldhouwwerken zijn niet op te vatten als een natuurgetrouwe weergave van de zichtbare werkelijkheid. Wat voor eeuwig is vastgesteld en voor het bestaan op aarde van belang is, bepaalde de standaard van de beeldhouwkunst. De Egyptische beeldhouwers dienden zich daarom te houden aan strikte regels en afspraken die door het goddelijke, mythische waarheidsidee waren bepaald. Dat betekent dus dat al wat van voorbijgaande aard is, niet van belang is om uit te beelden. Volgens dit beginsel is er voor de uitbeelding van de werkelijkheid van het dagelijks leven, en met name de grimmige kanten daarvan, in de Egyptische beeldhouwkunst geen plaats.