Beschrijving
De mogelijkheid bestaat om deze lezing in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden bij te wonen: Lezing Herodotus’ Egypte.
Onlinelezing: Herodotus’ Egypte
De befaamde Griekse historicus Herodotus maakte vele studiereizen. Hij schreef negen omvangrijke reisverslagen die de Historiën worden genoemd. Deze verzameling vormt het oudste en omvangrijkste werk in de Griekse proza dat behouden is gebleven en houdt het midden tussen herinneringen van een reiziger en een poging om, waar het kan, een objectief geschiedkundig verslag te geven. In zijn boeken beschrijft Herodotus de Perzische oorlogen die de Grieken op dat moment met de Perzen voerden. In dat kader kreeg Egypte, als belangrijk onderdeel van het Perzische rijk, bijzonder veel aandacht. Het tweede boek van de Historiën en een deel van het derde boek zijn aan Egypte gewijd. Bovendien werd ook in de overige boeken regelmatig gerefereerd aan zijn ervaringen in Egypte. In zijn geschriften over Egypte wijdt hij uitvoerig uit over de geografie, de geschiedenis en de mythologie van de Egyptenaren. Daarnaast vertelt hij over de zeden en gewoontes in het land, in het bijzonder op religieus gebied. Hij beschrijft soms zeer gedetailleerd de waarnemingen die hij heeft gedaan. Zo probeert hij ook een verklaring te geven voor het jaarlijks buiten zijn oevers treden van de Nijl. Ook onderzoekt Herodotus de oorsprong van de Egyptische beschaving. Hij stelt zelfs dat de Egyptische beschaving mogelijk ouder is dan de Griekse beschaving. Herodotus doet ook verslag van een mummificatie. Daarbij vertelt hij in geuren en kleuren over de praktijken van de Egyptische balsemers.
Herodotus beweert voortdurend dat hij de informatie die hij geeft, uit de eerste hand heeft. Zijn reis door Egypte zou dan ergens tussen 449 en 430 v. Chr. plaats hebben gevonden. Sommige deskundigen twijfelen echter aan zijn beweringen en geloven niet dat hij een dergelijke reis zelfs heeft gemaakt. Zijn verhalen wijken vaak af van wat inmiddels bekend is over de oud-Egyptische samenleving. Het is inderdaad zo dat Herodotus ook verhalen heeft geschreven die aantoonbaar niet op waarheid berusten. Zijn voornaamste bron was de mondelinge traditie, de verhalen van priesters en mensen uit het gewone volk. Vanzelfsprekend zal regelmatig zijn voorgekomen dat deze personen het zelf bij het verkeerde eind hadden. Soms krijgen de verhalen van Herodotus zelfs een hoog entertainment karakter. Herodotus’ waarnemingen in Egypte en de beschrijvingen daarvan zijn van grote invloed geweest binnen de klassieke wereld. Binnen de egyptologie vormen zijn Historiën nog steeds een belangrijke bron van discussie.
