Beschrijving

De uittocht uit Egypte

De Bijbel verhaalt over hoe het volk van Israël in Egypte is terecht gekomen. Vanaf het einde van het Oude Rijk trokken handelskaravanen uit de Levant langs de Middellandse Zeekust naar Egypte. In het oostelijke deel van de Nijldelta vestigden zich immigranten. Dit kwam tot een hoogtepunt tijdens het Middenrijk. Hele families besloten in het vruchtbare gebied van Egypte te blijven. Een integratie kwam tot stand en vele nieuwkomers maakten carrière als hoge ambtenaar aan het hof van de farao. Over de historische toedracht van de uittocht uit Egypte van de Israëlieten lopen de wetenschappelijke meningen sterk uiteen. Onderzoekers spreken tegenwoordig openlijk hun twijfel uit of de uittocht uit Egypte, zoals die staat beschreven in de Exodus, Numeri en Deuteronomium wel in werkelijkheid heeft plaatsgevonden. Daarbij wordt gewezen op de fysiek onmogelijke gebeurtenissen die staan beschreven. Denk hierbij aan het op miraculeuze wijze opensplijten van de Rode Zee of het manna dat zomaar uit de hemel neerdaalde. Er is bij de beschrijvingen in het Oude Testament veelvuldig sprake van het in de oudheid voorkomende principe van ‘symbooltaal’. Daarbij worden aantallen sterk overdreven en vaak zijn jaartallen gekoppeld aan heilige getallen zoals twaalf en veertig. De twijfel onder wetenschappers wordt ook gevoed door de ogenschijnlijke tegenstrijdigheden in het reisverslag van Mozes. Egyptoloog Huub Pragt heeft een diepgaand onderzoek gedaan naar de halteplaatsen tijdens de uittocht uit Egypte zoals die staan beschreven in het Oude Testament. Tijdens deze door reisorganisatie Historizon georganiseerde online Summer School van zes lessen verspreid over drie opeenvolgende dagen presenteert hij zijn hypothese waarbij de tegenstrijdigheden over de afgelegde route zijn opgeheven. Voor de meeste locaties geldt dat hun ligging niet overeenkomt met de traditionele opvattingen hierover.